Lieve Imre,

Door allerlei gebeurtenissen (ziekte van P., nieuwe baan, veel te weinig slaap) lijkt het wel een eeuwigheid geleden dat ik je schreef. Gelukkig heb ik ondertussen wat rust gevonden en slapen T. en ik ’s nachts redelijk ongestoord sinds de meiden samen op één kamer liggen. De beste oplossing ooit, aangezien ze zich allebei erg alleen voelden in bed. En geef toe: naast iemand slapen is veel leuker dan alleen.

Minder relaxed is dat ik steeds zo’n onverklaarbare buikpijn heb. Stoppen met brood en noten eten leek even te helpen. Helaas, met de nadruk op leek. Kijkend naar wat ik eet en drink steekt er één ding boven uit in frequentie en regelmaat: koffie. Zondag dus cold turkey gestopt. En ik moet zeggen het afkicken lijkt mee te vallen. Maar misschien komt dat wel door de twee liter groene thee, waar ik mijn  vijf à zes dagelijkse koppen koffie nu mee vervang. Ik zal een stukje van mijn dagboek voor je overschrijven:

Zondag 18 januari
Poeh, een zondagsontbijtje met een cracker met rookvlees, een gekookt eitje en wat sla, en een kop flauwe thee. Ik mis mijn koffie! Een heerlijke sterke bak zwarte koffie. Zonder melk en zonder suiker. Gewoon koffie, just the way it is (oké, deze link heeft echt helemaal niets met koffie te maken, maar het is zo’n heerlijke scene). Maar ja, stel dat het helpt tegen die rottige buikpijn steeds. Ooh, en wat maken die twee meiden een hoop herrie. Gelukkig zijn ze goed af te leiden met ons nieuwe aquarium(pje), maar daar over later meer. Eerst nog maar eens een kopje groene thee.

Maandag 19 januari
Het duurde gister een tijdje voor ik wakker was en na het avondeten kakte ik snel weer in, maar vandaag is dag twee en ben ik net op kantoor. Even mijn vaste riedel afwerken: telefoon inschakelen, antwoordapparaat aanzetten, computer opstarten en koffie zetten. En thee natuurlijk, bijna vergeten zeg. Terwijl ik gisteren nog snel lekkere thee in mijn tas had gestopt. Hier op kantoor hebben we wel groene thee, maar dat is van die smerige Lipton thee met brokjes suiker en zogenaamde aroma’s  erin. Niet te pruimen vind ik dat spul. Mijn buik voelt wel prettiger moet ik zeggen. Mijn hoofd niet.

Dinsdag 20 januari
Dag drie. Weer op kantoor, waar ik tussen de bedrijven  door -net als gisteren- twee potten thee leeg ga drinken. Dat is een goed streven, want zo weet ik meteen dat ik voldoende drink. Handig! En hey… ik lijk wel wakker!

Woensdag 21 januari
Toch weer buikpijn. Zo flink zelfs dat ik er trager van fietste en mijn trein heb gemist. Maar goed, op kantoor direct weer een potje thee gezet. Eigenlijk is mijn enorme zin in koffie wel al weg. Dat is maar goed ook, want in dit kantoor staat een koffieautomaat. Daar komt cappuccino uit en koffie met chocola erin. Lekker ongezond, maar misschien trakteer ik me aan het einde van de dag wel op een beker warme chocolade, want van al die thee word ik wel een beetje flauw.

Vanmorgen had ik me bijna weer vergist. Het was dat een collega zei: “Hey, drink je weer koffie?”. Voor de zekerheid ben ik gisteren toch maar even langs de dokter gegaan. Na een  praatje wat geduw en geklop op mijn buik is de conclusie een verstopping in het eerste deel van de dikke darm. Oplossing: een flinke dosis Movicolon. De naam van het spul zegt genoeg denk ik. Pluspunt: koffiedrinken mag ik op dokters recept. Dat is wat overdreven gesteld, maar ze zegt dat ik juist koffie moet drinken in verband met de laxerende werking ervan. Super huisarts hebben we. ;) En aangezien onze koffie op is ga ik zo na de kapper meteen even langs Simon Lévelt.

Zou het ons lukken om nog voor onze verjaardagen af te spreken? Ik heb nog een high tea bon (om even bij het thema te blijven) en Gumbleton lijkt me zo leuk!

Liefs, Annika