Ik beken: ik voer mijn paard inderdaad beter dan mijzelf. Met Jonas en al zijn ouderdomskwaaltjes was een uitgebalanceerd dieet nodig om hem fit te houden. Uren zat ik op internet te speuren naar supplementen die hem konden ondersteunen. Allemaal zonder chemische rotzooi. Als ik zijn dagelijkse hapje klaarmaakte voelde ik me net een heks die in haar ketel stond te roeren: twee handen muesli zonder onnodige toevoegingen, snufje poeder-met-23-kruiden voor zijn longen, schepje kruidenmix voor soepele gewrichten, scheutje water om het wat te binden en roeren maar! Nu mijn merrie de hele winter ziek is geweest geef ik ook haar het een en ander over haar voer om haar weerstand een extra zetje te geven. De laatste toevoeging is probiotica, om haarspijsvertering na een zware antibioticakuur weer te optimaliseren. En natuurlijk rimpelige appels, slappe wortels en oud brood als ik dat heb liggen.

Suiker en diepvriespizza

Maar mezelf voer ik iets minder goed. Ik eet over het algemeen best gezond, maar in de maanden dat ik fulltime werkte en ‘s avonds erg moe was, greep ik vaak naar diepvriespizza en andere makkelijke maaltijden. Mijn bekertje chocolademelk elke vrijdag op kantoor werd een dagelijks ritueel en voor de middagdip had ik een voorraadje mueslirepen in mijn bureaula. Natuurlijk hielp dat allemaal geen moer om mijn vermoeidheid op te klaren en eigenlijk zijn al die zoete dingen ook helemaal niet lekker.

Beter eten

Dat kan natuurlijk veel beter! Dus exit mueslirepen en hallo fruit. Daag vieze chocolademelk uit de automaat, hallo thee! Eventueel met een beetje honing als ik mezelf met trillende handen moet bedwingen om niet toch op het knopje ‘chocolademelk’ te drukken. En die pizza maken we lekker zelf! Met op mijn helft extra veel groente. Vandaag snackte ik: een appel, acht aardbeien, een banaan en een trosje witte druiven. Voor morgen staat dit op mijn programma:

Thuis hebben we ons ‘minder pakjes en zakjes’ beleid weer aangescherpt en hoewel we soms echt wel kiezen voor de makkelijke weg, eten we een boel minder troep dan een maand geleden. En nee, het is niet allemaal onbespoten of plaatselijk geteeld, er is nog wat ruimte voor verbetering, maar het begin is er! Bovendien zit ik nu weer acht uur per week minder op mijn bureaustoel én ben ik het rijden op mijn paard weer voorzichtig aan het oppakken. Dus kom maar op met dat voorjaar! Ik ben er klaar voor!

x Imre