Lieve Im,

Ik hoop dat jullie net zo’n heerlijke vakantie hebben gehad als wij! Jammer dat we elkaar misgelopen hebben. De laatste locatie die ik van jullie heb gezien is aan de zelfde kant van het Vänern meer als wij waren. Iets (in Zweedse begrippen) noordelijker alleen. Ben wel heel erg erg blij dat jullie op tijd weg waren bij Sala en de enorme bosbrand!….

Wij zaten er in ieder geval een flink eind vandaan. De heenreis verliep prima. We zijn vroeg weggegaan en hebben met de meiden onderweg in de auto ontbeten, zodat het huis enigszins aan kant zou blijven (geniale tip van onze gastouder!). De meisjes vonden de boot fantastisch en ondanks dat M. om half vijf al wakker was, stonden we om 9:30 uur met twee redelijk fitte kinderen weer op de wal. Vanaf daar was het nog even ruim een uur rijden naar de eerste camping (die we met de overtocht erbij gewonnen hadden via Visit Sweden!) in Ellös op Orust. Wat een prachtige rit langs en over baaien.

De camping was op zich niet iets wat we zelf uit gezocht zouden hebben, maar we stonden er prima en het heeft een prachtig strandje. Stocken Camping is heel recht toe recht aan en hutje-mutje ingedeeld. Ik heb begrepen dat veel kustcampings zo zijn. De plek recht tegenover de speeltuin was wel handig! Zo kon N. lekker haar gang gaan, zonder dat wij constant mee hoefden. Leuk detail was dat degene die ons incheckte een Nederlands meisje was, dat drie jaar geleden met haar ouders naar Zweden is geëmigreerd.

Vanaf Orust hebben we veel uitstapjes gemaakt, veel rond gereden ook. We hebben gepicknickt op verborgen plekjes, naar een markt geweest in Stenungsund (en een parkeerbon gescoord…), naar de Hunneberg (met trollenbos!) geweest, naar Marstrand en naar Nordens Ark. Dat is een dierentuin op een berg met veel schaduw, want het was HEET de eerste week. Mooie plek, maar het duurde voor N. te lang, omdat het veel klimmen was op de berg (logisch natuurlijk). Helaas hebben we de wolven niet gezien. Ze hadden zich verstopt in het bos. Åbyfjorden, waar de dierentuin aan ligt, vonden echt een van de mooiste plekken die we hebben gezien. Zijn jullie daar nog geweest?

De tweede week zijn we verkast naar een kleine camping aan het Vänern meer. Wat een geniale plek, zeker met kleine kinderen. Alles was er aftands en versleten. In de TL-armaturen zaten steeds maar één TL-buis in plaats van twee en de eigenaar (en zonen) leken een kruising tussen de vader van Emiel van de Hazelhoeve en Die Ludolfs (inclusief puinhoop). Het meer was lang ondiep, dus de meiden konden er heerlijk spelen. Helaas is de tent er wel zo erg gescheurd, dat we hem niet meer meegenomen hebben naar huis.

Vanuit Brålanda zijn we nog naar de Moose Ranch in Ed geweest. N. was in een dappere bui en heeft de elanden gevoerd en geaaid. M. heeft haar wortel dapper verdedigd tegen over een hongerige moose. Aan het meertje vlak naast de ranch hebben we heerlijk gepicknickt. N. en M. hadden overigens al vlug door dat overal frambozenstruikjes staan met rijpe vruchten (die serieus smaken als oudhollandse frambozen snoepjes). En als klapper op de vuurpijl hebben we de Sörknatten beklommen! N. Heeft het grootste deel zelf gelopen en M. de eerste 500 meter meter. Op blote voeten. Voor de rest heb ik haar getild op in de Manduca op mijn rug. Hier en daar leverde dat best een uitdaging. Volgend jaar zijn de meiden weer wat groter en kunnen we wat meer van dat soort wandelingen doen.

Ik heb wel wat ‘alleen-tijd’ voor T. en mij gemist. Zou onwijs graag een kanotocht hebben gemaakt. Zag op Youtube een verslag van de Edaglasbrukroute, iets wat ik echt heel graag samen met T. zou willen doen. Iets met wat in een goed vat zit…  Vooralsnog beginnen we met oefenen in Nederland.

En toen was het alweer tijd om terug te gaan. Wat een heerlijk vakantie. De terugreis ging helaas niet zo soepel als de heenreis, maar eenmaal thuis was stiekem ook wel heel fijn. Vooral slapen in een gewoon bed! Ondertussen zijn jullie ook weer thuis! Ik lees graag hoe jullie het hebben gehad!

Liefs, Annika