Lieve Imre,
Ooh, wat onwijs lang geleden en wat heerlijk om je weer gewoon te kunnen schrijven! Mijn laptop was overleden en vlak daarna ontplofte die van T. (inclusief plasticbrandje!) en hadden we dus helemaal niets meer! Maar ik ben weer aangesloten op de digitale snelweg. Het is echt ongelooflijk hoe erg je dat kan missen. Internet is niet langer een middel maar lijkt bijna een soort levensbehoefte.
Er is wel een hoop gebeurt ondertussen. De konijnen zijn naar buiten verhuisd. Gelukkig. Wat scheelt dat een hoop troep in huis zeg! De hamster is overleden. N. en ik hebben hem ritueel begraven in de tuin. Ritueel, want er moest bij gezongen worden. Na het toedekken van het grafje stonden we in de tuin op verzoek van N. dus ‘Poesje Mauw’ te zingen. De hamsterkooi gaat op mooi op marktplaats. Ruimt dat ook weer lekker op.
Over beesten gesproken. Vorige week reden we op de N506 bij Enkhuizen, liep er een grote Roodwangschildpad op de weg! Mooi beest, beetje uitgedroogd en na een middagje survivalen in een tot moeras omgetoverde konijnenkooi, woont hij nu in de vijver van een buurvrouw. Nooit geweten dat schildpadden iets kunnen wat op springen lijkt. In ons eigen vijvertje kon hij niet, omdat die veel te klein is en het ondertussen een heus evenwichtig ecosysteempje is geworden, twee kikkers en twee salamanders huisvest!
Wat een bos bloemen had je voor Secretaressedag zeg! Ik vond een zakje paaseitjes op mijn bureau op vrijdag. Ik snapte er niks van en wist ook niet dat het die donderdag Secretaressedag was. Het duurde dan ook even voordat ik me realiseerde waarom en van wie de eitjes kwamen. Overigens heb ik ze voor een groot deel gewoon weer uitgedeeld, want chocola tikt in punten aardig aan in het Weight Watchers gebeuren. Er is 5 kilo af ondertussen, maar op het moment schiet het niet zo op en heb ik moeite met keurig en volgens de punten eten. Eigenlijk heb ik gewoon een schop onder mijn kont nodig.
Vandaag is T. jarig! We hebben het vanmorgen klein gevierd en nu is hij onderweg naar Den Helder voor een andere bank. Onze oude bank is zo onwijs vies en doorgezakt en gewoon jak. Tijd voor een andere dus! Dit was een koopje ondanks de lange rit. Ik hoop dat het wat is en hij niet voor niks onderweg is. Zondag, als M. één jaar (1 alweer!!) wordt, vieren we het wat uitgebreider. Ik heb me suf geshopt bij de Hema aan slingers en wegwerpbordjes en bestek (foei!) en hoop op een feestje in de tuin zondagmiddag. Het wordt niet zo warm, maar wel zonnig en dan is het in onze achtertuin al gauw lekker.
Voor M. hebben voor haar zo’n baby opwerpslaaptentje gekocht. Handig als reisbedje op vakantie! En gister kwam het cadeau dat ze van mijn vader krijgt met de post. We moeten het nog inpakken, maar de doos is zo enorm dat er zowat een diepte investering in inpakpapier nodig is. Het is een hele organisatie zo, zeker in combinatie met de onregelmatige diensten van T. Gisteren alle boodschappen gedaan, vandaag is poetsdag en tuindag, morgen de tuin verder aan kant maken en alle hapjes voorbereiden. We doen het feestje tussen 14:30 en 18:00 uur. Aangezien er ook mensen van ver(der) weg komen, hebben we besloten zoveel hartige hapjes te doen dat niemand met honger naar huis gaat.
Ik ga dus gauw aan de bak, want de was moet opgehangen en het huis is een puinhoop. Ik wilde dat ik in alles zo georganiseerd was als in het plannen van feestjes en werk. Mijn kledingkast is de plek waar ik dat niet ben. Die is werkelijk een grote chaos. Durf het bijna niet te laten zien…
Het doel is om volgende keer een heel ander soort foto van dezelfde kast aan je te laten zien. Wish me luck!
Liefs, Annika
Lieve Annika,
Bedankt voor je kaartjes, kadootjes, berichtjes en telefoontje! Wat een heerlijke dag! Ik had mezelf een vrije dag kado gegeven en zat om half 9 al op mijn paard voor een lange rit in de zon. Ik heb anderhalf uur door de polder, over een landgoed en door het bos gereden. Fantastisch begin van de dag!
Daarna thuis geluncht met L. en om half 2 in de auto gestapt om een vriendin op te halen. Ik had van haar een kaartje gekregen voor het concert van Bastille in de HMH, dus op naar Amsterdam! We liepen rond 4 uur langs de zaal (auto geparkeerd in de ArenA) en toen stond er al een beste rij voor de ingang te wachten. Wij zijn lekker naar het centrum gegaan voor een snelle shopssessie en om wat te eten. Ik wilde graag een sportief en buitensportbestendig-maar-toch-mooi horloge en dat is gelukt! Ik ben nu de trotse eigenaar van een Ice Crazy van Ice-Watch!
We hebben een leuk eetcafeetje ontdekt net achter de Kalverstraat. Lekker eten, niet duur! Ik had een enorme salade met gefrituurde brie, pompoen en walnoten. Heerlijk, maar echt teveel! We hebben voor 20 euro per persoon gegeten, inclusief (gedeeld) voorgerecht (nacho’s met kaas, hmm!) en twee drankjes. Leuk voor als we niet bij de Ierse Pub terecht kunnen en geen zin hebben in onze vaste concert-Italiaan bij het Leidseplein!
Tegen 7 uur waren we terug bij de HMH. De deuren waren al open en de rij was verdwenen. We hadden besloten om op de tribune te gaan zitten. Minder leuk, maar je bent na afloop een stuk fitter. Wel zo prettig als je daarna nog twee uur naar huis moet rijden. De stoeltjes zaten helaas voor geen meter, dat was wel een beetje jammer. Het voorprogramma was prima te doen. Grizfolk, een Zweeds/Amerikaanse band. Niet heel vernieuwend en ik vond alle nummers een beetje hetzelfde, maar zeker niet slecht.
Tegen de tijd dat Bastille zou beginnen stroomde de zaal echt vol. Het concert was al een tijd uitverkocht en de HMH is de grootste zaal waar ze volgens zanger Dan ooit hebben gespeeld. De show was goed! Lekker afwisselend, prima geluid, interactie met het publiek, enthousiaste band! Maar ze hebben nog niet heel veel nummers, dus na krap een uur en 10 minuten was het alweer voorbij. Bastille is het laatste jaar flink snel populair geworden, hopelijk hebben ze tijd om een nieuw album uit te brengen. Het nieuwe nummer dat ze deden klonk in ieder geval goed! Zelfs nu.nl schreef een positieve recensie. Ik ben benieuwd wat mijn ex-collega’s van Festivalinfo ervan vonden.
Ik was om 1 uur thuis vannacht en om 7 uur vanmorgen uiteraard alweer klaarwakker… Maar ik heb vandaag ook nog vrij! Ha! Dus ik doe lekker rustig aan en ga nog wat van de zon genieten. Uiteraard te paard!
Fijne dag!
x Imre
Lieve Imre,
Echt, ik ben verbaasd. En boos. Je weet hoe klein het gehucht is waar ik woon, maar dat het wel heel handig is, dat we nog een buurtsuper hebben. Eergisteren vertelde een medewerkster me, dat zij al een rode kaart te pakken hebben wegens die Nix18 regeling. Een cassière had pas naar het ID van de mysterie shopper gevraagd nadat ze alcohol of rookwaar had gescand. En nu? Nu zijn ze zo voorzichtig dat ik, wanneer ik de kinderen mee heb, eigenlijk niet eens een fles wijn kan kopen! Belachelijk! Ik vind niks mis met onder de 18 geen verkoop van drank en rookwaar, maar hoe ver wil je gaan? Moet ik dan, als non-smoker, mijn kinderen in de damp van mijn kettingrokende buren parkeren om een flesje rood te halen? Het rijk legt de verantwoording waar het niet hoort op deze manier. En we slikken het allemaal als zoete koek. Daarover… dat zouden ze eens moeten verbieden: suiker in als zijn vormen. Maar dat is een ander verhaal.
Vind je jezelf echt een saaie doos? Ik denk niet dat saai de juiste term is. Immers, L. zegt niet voor niks dat je altijd zo actief en veel de deur uit bent. Hier is het overigens ook burgerlijk. Ik vind het erg gezellig met een baby en een peuter om om me heen, maar wel slopend. Zeker met een een baan van 32 uur ernaast. Maar minder werken kan ik me nog steeds niet echt voorstellen. Langer weekend dan weer wel…
Ligt het trouwens aan mij of heeft 3fm wel heel erg vaak Pearl Jam week? Helaas wordt het op mijn werk niet gewaardeerd als de radio aan staat. Collega’s vinden het teveel achtergrondrumoer en oordopjes werken niet, want mijn telefoon gaat echt te vaak. Heb ik je trouwens al verteld dat ik gesolliciteerd heb? Bij een lokale overheid. Mijn insteek zal niet betutteling, maar empowerment zijn. Mensen kunnen (samen) zoveel meer dan ze denken. Ik heb het in mijn huidige baan eigenlijk heel erg naar mijn zin. Het enige nadeel is dat de organisatie an sich heel innovatief is in aanbod, maar niet in werkwijze. Het Nieuwe Werken/flexwerken of hoe je het noemen wilt, is een ver van mijn bed show en modernere vormen van onderlinge communicatie als e-mail ook. En dat terwijl we in welzijnsland een koploper in moderniteiten zijn.
Vrijdag was N. één grote boze driftbui. En helaas had T. een dienst van 12 uur door het uitvallen van een collega. Zaterdagochtend was ik dus enorm toe aan even alleen op stap, zonder geschreeuw om me heen. Dus ben ik naar de markt geweest met de (buurt)bus. Terug viel niet mee. Ik had zo onwijs veel boodschappen gedaan. Maar het shopt zo heerlijk in je eentje. Lekker over de markt gestruind. Daar en bij de Turkse supermarkt ons weekbudget aan lekkere dingen opgemaakt. Natuurlijk had ik te weinig tassen bij me. Het resultaat van anderhalf uur shoppen was dus vooral zere vingers van te zware dunne plastic zakjes sjouwen.
En om me dan nu maar weer volop in de burgerlijkheid te storten ga ik nog even twee wassen wegwerken en wijnloos borrelen met de meiden!
Liefs, Annika
