Lieve Imre,

Ooh, wat onwijs lang geleden en wat heerlijk om je weer gewoon te kunnen schrijven! Mijn laptop was overleden en vlak daarna ontplofte die van T. (inclusief plasticbrandje!) en hadden we dus helemaal niets meer! Maar ik ben weer aangesloten op de digitale snelweg. Het is echt ongelooflijk hoe erg je dat kan missen. Internet is niet langer een middel maar lijkt bijna een soort levensbehoefte.

Er is wel een hoop gebeurt ondertussen. De konijnen zijn naar buiten verhuisd. Gelukkig. Wat scheelt dat een hoop troep in huis zeg! De hamster is overleden. N. en ik hebben hem ritueel begraven in de tuin. Ritueel, want er moest bij gezongen worden. Na het toedekken van het grafje stonden we in de tuin op verzoek van N. dus ‘Poesje Mauw’ te zingen. De hamsterkooi gaat op mooi op marktplaats. Ruimt dat ook weer lekker op.

Over beesten gesproken. Vorige week reden we op de N506 bij Enkhuizen, liep er een grote Roodwangschildpad op de weg! Mooi beest, beetje uitgedroogd en na een middagje survivalen in een tot moeras omgetoverde konijnenkooi, woont hij nu in de vijver van een buurvrouw. Nooit geweten dat schildpadden iets kunnen wat op springen lijkt. In ons eigen vijvertje kon hij niet, omdat die veel te klein is en het ondertussen een heus evenwichtig ecosysteempje is geworden, twee kikkers en twee salamanders huisvest!

Wat een bos bloemen had je voor Secretaressedag zeg! Ik vond een zakje paaseitjes op mijn bureau op vrijdag. Ik snapte er niks van en wist ook niet dat het die donderdag Secretaressedag was. Het duurde dan ook even voordat ik me realiseerde waarom en van wie de eitjes kwamen. Overigens heb ik ze voor een groot deel gewoon weer uitgedeeld, want chocola tikt in punten aardig aan in het Weight Watchers gebeuren. Er is 5 kilo af ondertussen, maar op het moment schiet het niet zo op en heb ik moeite met keurig en volgens de punten eten. Eigenlijk heb ik gewoon een schop onder mijn kont nodig.

Vandaag is T. jarig! We hebben het vanmorgen klein gevierd en nu is hij onderweg naar Den Helder voor een andere bank. Onze oude bank is zo onwijs vies en doorgezakt en gewoon jak. Tijd voor een andere dus! Dit was een koopje ondanks de lange rit. Ik hoop dat het wat is en hij niet voor niks onderweg is. Zondag, als M. één jaar (1 alweer!!) wordt, vieren we het wat uitgebreider. Ik heb me suf geshopt bij de Hema aan slingers en wegwerpbordjes en bestek (foei!) en hoop op een feestje in de tuin zondagmiddag. Het wordt niet zo warm, maar wel zonnig en dan is het in onze achtertuin al gauw lekker.

Voor M. hebben voor haar zo’n baby opwerpslaaptentje gekocht. Handig als reisbedje op vakantie! En gister kwam het cadeau dat ze van mijn vader krijgt met de post. We moeten het nog inpakken, maar de doos is zo enorm dat er zowat een diepte investering in inpakpapier nodig is. Het is een hele organisatie zo, zeker in combinatie met de onregelmatige diensten van T. Gisteren alle boodschappen gedaan, vandaag is poetsdag en tuindag, morgen de tuin verder aan kant maken en alle hapjes voorbereiden. We doen het feestje tussen 14:30 en 18:00 uur. Aangezien er ook mensen van ver(der) weg komen, hebben we besloten zoveel hartige hapjes te doen dat niemand met honger naar huis gaat.

Ik ga dus gauw aan de bak, want de was moet opgehangen en het huis is een puinhoop. Ik wilde dat ik in alles zo georganiseerd was als in het plannen van feestjes en werk. Mijn kledingkast is de plek waar ik dat niet ben. Die is werkelijk een grote chaos. Durf het bijna niet te laten zien…

Het doel is om volgende keer een heel ander soort foto van dezelfde kast aan je te laten zien. Wish me luck!

Liefs, Annika