Lieve Annika,

Ik ben blij dat jullie het zo fijn hebben gehad in Zweden! Prachtig land hè! En er is nog zo veel meer te zien dan het gebied waar jullie zijn geweest! Het was ook voor ons weer een bijzondere en heerlijke vakantie. Die bosbrand bij Sala was wel heftig, inderdaad! Vooral omdat wij een dag voordat de brand uitbrak nog in dat gebied hebben gekampeerd! Vanuit Sala zijn we doorgereden naar Snibbens camping in Ramvik in de Hoge Kusten. Daar hadden we de eerste nacht een huisje omdat alle tentplekken vol waren. Daarna hadden we een plekje pal aan het water. Fantastisch!

We hebben de omgeving verkend, rotstekeningen bekeken (waarbij we per ongeluk op een hippiefestival terecht kwamen..!), een whisky distilleerderij bezocht (L. was heel blij!) en het gaafste gedaan van de hele vakantie: een hike van 13 kilometer door Skuleskogen National Park. Vanaf de zuidelijke ingang zijn we naar de Slåttdalsskrevan gewandeld en geklommen, een kloof met kaarsrechte muren. Het is 3,1km vanaf het startpunt met een hoogteverschil van 200 meter. Voor ons Hollanders natuurlijk al best een klim. Maar zó de moeite waard! Eerst door het bos, dan over rotsvelden – veel rotsvelden – en bergweitjes. En steeds omhoog. Bij de kloof kan je nog iets verder door naar een uitkijkpunt, waar je echt een waanzinnig uitzicht hebt over de Hoge Kusten en de Botnische Golf.

Na een pauze zijn we aan de andere kant van de kloof naar beneden geklommen en hebben we nog 10km over rotsplateaus en door het bos gelopen. Toen we eindelijk bij de zee waren hebben we daar nog een tijd op een strategisch neergelegde (of aangespoelde?) boomstam op een strandje met onze voeten in het water gezeten. Even afkoelen na 9km klauteren. Daar waren we erg aan toe! Gelukkig ging het laatste stuk door het bos eigenlijk heel snel.

Ik was bang dat ik het met mijn brakke knie niet vol zou houden, maar behalve dat ie wat wiebelig was heb ik er geen last van gehad! Ook de volgende dag niet. Wat een overwinning!

De dag erop hebben we de tent weer ingepakt en zijn we naar Leksand afgezakt, waar we vorig jaar ook vijf dagen hebben gestaan. Daar hadden we een probleempje met vliegende mieren, die hadden besloten om met z’n allen op onze tent te gaan paren. Het dak was zwart! Gelukkig steken ze niet en vonden ze ons mensen niet interessant, maar het was wel een gedoe om je spullen in je tent te krijgen en de mieren buiten te houden. De campingeigenaar had zoiets ook nog nooit gezien. Gelukkig waren ze na een uurtje of twee weer weg en konden we ongestoord buiten zitten.

We zijn twee nachten in Leksand gebleven. Op de dag ertussen hebben we een waterval bekeken, gewinkeld in Mora en de toerist uitgehangen bij de Dalapaardjesfabriken in Nusnäs. Toen we terug kwamen bij de camping hing er rook over het hele meer en zat de tent onder het as, van de bosbranden in Sala 100km verder naar het zuiden!

Omdat we vorig jaar al zoveel in de omgeving van het Siljan (aanrader!) hebben gedaan en we niet teveel in herhaling wilden vallen zijn we doorgereden naar het zuid-westen. Daar hebben we nog meer gewandeld en rotstekeningen bekeken, rondgereden en gewinkeld.

We zijn ook nog op jullie tweede camping geweest om te vragen wat een stuga daar koste, maar van die prijs schrokken we zo dat we zijn doorgereden naar Vänersborg. Daar kwamen we terecht op Ursand Resort, echt een enorme camping met heel veel voorzieningen, maar mét een soort wildkampeerplekken bij de gasthaven, in het bos een stuk van de camping af. Superleuk!

Op een van de laatste dagen zijn we naar Fjällbacka geweest aan de kust. Daar is ook een kloof, die je ziet in Ronja!, dus daar moesten we natuurlijk ook doorheen. Deze was wel een stuk kleiner en makkelijker te doen dan de Slåttdalsskrevan! Het is een supertoeristisch havendorpje, maar heel erg mooi en ontzettend gezellig. Ik wilde er niet meer weg!

Op de heenweg hadden we de nachtboot van Rostock in Duitsland naar Trelleborg, net onder Malmö. Dat is goed bevallen, maar op weg terug naar huis hebben we voor onze gebruikelijke route via de twee boten gekozen (Helsingborg – Helsingør en Rødby – Puttgarden). Helaas bij Kopenhagen een tijd in de file gestaan, waardoor we vol in de spits bij Hamburg zouden zijn. Om weer in de file staan te voorkomen zijn we bij Lubeck ergens in een dorpje gaan eten bij een prima restaurant. Fijne afsluiter van onze vakantie!

En nu weer aan het werk. Dat is wel weer even omschakelen! We hebben genoten van de rust, de ruimte, de mooie routes die we hebben gereden en alle bijzondere plekken die we hebben gezien. Stiekem maken we al plannen voor volgend jaar, maar wat het gaat worden weten we nog niet. Geen Zweden. Denk ik. En jullie?

x Imre