Lieve Imre,
[19:30 uur]
Dank je wel voor je lieve brief. Dat had ik echt even nodig. Laten we voor altijd vriendjes blijven! Gelukkig kan je het met vrienden ook over smerige problemen hebben. Dus bij deze!
Klaar ben ik er mee! Steeds jeuk, ranzige schilfers ter grootte van een continent, rode vlekken en (ieks!) korstjes in mijn haargrens. Ik schreef er vast al eerder over. Ik dacht altijd dat het roos was. Of eczeem. Of een soort van psoriasis. Maar eigenlijk weet ik het niet. De huisarts geeft er ook al geen naampje aan. Een tijdje geleden noemde een kapper (ze leek onwijs op Frenchie uit Grease!) op dat mijn hoofdhuid eigenlijk gewoon heel erg droog was. Niet overal, maar her en der. Uhm, okay… maar wat nu dan? De kapper had een idee. Ze was net op shampoocursus (ja, echt) geweest en stelde voor mijn haar met een soort scrubshampoo te boenen. Dat zou moeten helpen. En gelijk had ze. Mijn hoofd was vrij van schilfers. Ze had wel flink haar best gedaan, want 4 dagen later gloeide mijn vel nog steeds enorm na. Dat was minder fijn en dus niet voor herhaling vatbaar. Ook niet om dat het echt zo’n siliconen en parabenen slap bosje haar veroorzaakte.
Ondertussen zijn de jeuk en velletjes helaas weer terug. Tijd voor een nieuw plan. Droog vel betekent invetten toch? Nu heb ik dus mijn hoofdhuid net helemaal ingesmeerd met koolzaadolie. De bedoeling was eigenlijk olijfolie, maar we hebben nog geen boodschappen gedaan en koolzaadolie was het enige dat we nog in huis hadden. Koolzaadolie stinkt. En op je hoofd is heel dicht bij je neus…. Nu zit ik dus hier met vet haar, maar wel een lekker gevoel op mijn hoofd. Een uurtje intrekken en dan ga ik het uitwassen. Hopelijk lukt dat zonder al te veel toestand. Hahaha, zal je straks zien dat het er niet meer uit ga, terwijl ik morgen met mijn nieuwe baan start!
Een Google actie leverde overigens op dat koolzaadolie vaak gebruikt wordt in cosmetica en onder andere rijk is aan vitamine E. Klinkt goed voor je huid, toch? En, ooh ja, het wordt ook gebruikt als biobrandstof. Maar dat terzijde. Ik was niet van plan mijn haar in de fik te steken (no no no!).
[21:00 uur]
Zo, na 3x shampooën is de olie gelukkig goed uit mijn haar gekomen en ik zit er weer fris gewassen bij. Met minder jeuk. Maar ja, dat is altijd zo als het net gewassen is. Het ziet er wel rustig uit.
Moet zeggen dat dit wel het gekste is wat ik tot nu toe gedaan heb om van de jeuk en lelijke plekken af te komen. Het zal vast nog wel herhaald moeten worden. Hopelijk werkt het. Jij hebt er toch ook last van? Misschien kunnen we verschillende soorten olie testen? We zijn vast niet de enigen. Ben eigenlijk wel benieuwd naar wat anderen allemaal al geprobeerd hebben en wat de resultaten daarvan waren!
Anyway, is het tijd om heerlijk samen met T. op de bank te hangen met een kopje thee en een nieuwe aflevering van Orphan Black, een rare serie over klonen. Tot gauw!
Liefs, Annika
P.S. Ik heb nog een Bongo high tea bon. Van T. gehad. Zullen we er samen eentje uitzoeken? :)
Lieve Annika,
Met alle drukte thuis en op mijn werk en alle andere dingen die ik daar nog tussendoor probeer te plannen blijft er weinig tijd over om te schrijven. Gelukkig weet je dat dat niet betekent ik niet aan je denk!
Ik ben blij dat het met je mama allemaal best goed is afgelopen, maar ik ben enorm met je mee geschrokken. Het drukt je meteen met je neus op het feit dat het leven ontzettend kwetsbaar is en oud worden helemaal geen vanzelfsprekendheid. Helaas kan ik het aantal mensen dat ik ken met vrienden of familieleden die knokken tegen kanker op dit moment niet op één hand tellen… Van enkele is de behandeling inmiddels stopgezet en is het einde in zicht. Afschuwelijk.
Maar het kan gelukkig ook anders. De oma van mijn vader’s kant wordt volgende week 92 en afgelopen weekend vierde mijn familie de 90e verjaardag van mijn oma, de moeder van mijn moeder. Oma is soms wat in de war en heeft wat kwaaltjes, maar ze woont – met behulp van thuiszorg en familie – nog zelfstandig. Ze heeft een actief leven en trekt veel op met haar beste vriendin, die in hetzelfde flatgebouw woont en ook 90 jaar oud is. Wat een leeftijd!
Het lijkt me geweldig om als we oud zijn naast elkaar te wonen en samen te mijmeren over vroeger en te klagen over de jeugd van tegenwoordig. Zie je het al voor je?! Ik wel! Met de medische zorg van straks worden we vast allemaal 100 en moeten we doorwerken tot ons 73e, maar daarna is er nog genoeg tijd om herinneringen op te halen en lekker dwars te liggen. Want eigenwijs zijn we tegen die tijd vast ook nog wel!
Om over die herinneringen te kunnen praten moeten we ze natuurlijk wel eerst maken! Dus leef! Doe wat je leuk vindt, geniet van elke dag, knuffel iedereen van wie je houdt! draai je lievelingsmuziek en dans, zing, doe lekker gek! Eet wat je lekker vindt, ga lekker naar buiten en maak je hoofd leeg, en zoek het avontuur op!
En als het leven dan even tegenzit, denk dan aan alle mooie dingen om je heen en de mensen die van je houden.
Zoals Passenger zingt in een van zijn liedjes:
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’re given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Lieve Imre,
We hebben er een spannende week opzitten vol met kakmomenten. We hebben een bod op een huis gedaan, maar dat is helaas vooralsnog aan ons voorbij gegaan. Er was een hogere bieder. Best lastig nog om een bod vast te stellen waar je achter staat. Hoe bepaal je de hoogte van je bod? Wij hebben de werkelijke waarde van het huis uitgezet tegen een soort spijt-optie. We probeerden een balans te vinden tussen het bedrag waarvoor we geen spijt zouden hebben als we niet de beste bieder werden en het bedrag waarmee we zouden ‘winnen’ maar waarmee we het huis niet te duur zouden kopen.
Best jammer van het huis, maar mijn focus lag op iets heel anders. De hart- en vaatziekten, die vanuit we van mijn opa geërfd hebben, speelden op. Niet bij mij, maar bij mijn moeder. Dat leverde een paar erg spannende dagen op vol ziekenhuisonderzoeken. Hoewel het uiteindelijk met een sisser (maar ook wat schade) afliep was maak ik me nu best zorgen. Om haar, maar ook om mijn broer en mijzelf. Eerder kon ik me niet zo druk maken om hart- en vaatproblemen een generatie verder dan mijn ouders. Maar nu… Nu rijzen er allerlei vragen, zoals: “Hoe zit dat met hormonale anticonceptie?”, “Moet ik stoppen met koffie drinken en zoute dingen eten?” en “Kan of moet ik ieder jaar een soort preventieve APK op mijn bloed, lijf en leden laten uitvoeren?”. Hoog tijd voor een bezoek aan de huisarts dus. Maar tips lees ik natuurlijk ook graag.
Meer kak, maar dan letterlijk. Ik weet dat kinderen van alles moeten ontdekken en dat onder andere met hun mond doen. Het resultaat is helaas wel smerig. In ieder geval, zo hebben wij in drievoud in de luier ontdekt, weet M. nu dat je paardenbloemen of goudsbloemen (kon het verschil niet zo goed zien) best kunt eten. Jak!!
Volgende keer hopelijk een vrolijker verhaal. Voor nu hoop ik dat je kan genieten van het mooie weer. Het trouwfeest van je broertje zag er goed uit! Teveel drinken doe ik eigenlijk niet meer: door de meiden heb ik constant een soort van überverantwoordelijk geweten op mijn schouder zitten dat fluistert: “Wat als er nu iets met ze gebeurt, dan ben je te beneveld om goede beslissingen en acties te nemen?” Het wensje voor nog een glas wijn, wint het daar nooit van.
Liefs, Annika
Lieve Annika,
Die planning loopt hier ook regelmatig in de soep. Ik heb natuurlijk geen kinderen, maar ben wel een huis aan het verbouwen en heb ook L. werkt onregelmatige diensten, waardoor onze agenda’s vaker niet dan wel gelijk lopen. Met ook nog de paarden en het lesgeven erbij én vier keer per jaar het ledenblad van de rijvereniging maken wordt het vaak wat krap. Soms slaan we verjaardagen of andere sociale dingen over omdat we net een klus in huis hebben opgepakt. Je kan soms niet anders dan keuzes maken en dat is niet altijd even makkelijk of leuk.
Dit weekend was er echter geen enkele twijfel over wat we zouden doen! Mijn broertje ging namelijk trouwen en daar hebben we natuurlijk alles voor laten vallen. Het was geen traditionele bruiloft, maar een ceremonie in het gemeentehuis van Nijmegen gevolgd door een barbecue en bier feest op een mini-camping in de buurt. Lekker casual, ze trouwden in een spijkerbroek/jurkje en op gympen en de gasten bleven slapen in een tentje of op de hooizolder. Met plassen op een dixie en muziek tot diep in de nacht voor het echte festivalgevoel.
Casual, maar wél met stijl!
Blauw met wit en hier en daar wat rood
Mijn tentje opzetten
Tentjes dicht bij elkaar én dixies voor het festivalgevoel!
Feestlocatie
Veel drank, veel eten, veel gezelligheid en vooral ook weinig slaap. Je weet, ik ben geen uitslaper, maar ik was al voor 7 uur mijn tent uit en dat was echt wel veel te vroeg. Mijn broertje en zijn kersverse vrouw bleken ook al wakker en aan het opruimen, dus ik kon – na twee koppen groene thee om wakker te worden, soms is het best onhandig als je geen koffie lust – meteen aan de slag met het helpen voorbereiden van het ultieme antikaterontbijt: gebakken eieren, zelfgemaakte worst en brood met witte bonen in tomatensaus. Een echt Engels ontbijt, we hadden alleen geen bacon of versgeperste sinaasappelsap.
Het ultieme antikaterontbijt!
Wat doe jij als je te weinig slaap hebt gehad of een beetje teveel hebt gedronken? Ik voel me na een stevig ontbijt vaak al een stuk beter. De rest van de dag doe ik rustig aan. Filmpje kijken, een boswandeling maken, veel thee drinken en vooral lang douchen. Een vette hap eten als ik de kroeg uit kom heb ik nooit gedaan, wél voordat ik de kroeg in ga om een stevige bodem te leggen. Een brakdag beginnen met alcohol is ook niet aan mij besteed. Doe mij maar een smoothie met fruit en yoghurt.
Stiekem vind ik zo’n hangdag wel lekker. Te moe zijn om te klussen of andere energieke dingen te doen, lekker samen met mijn vriendje bijkomen en rustig aan doen. Gelukkig heb ik dit soort dagen niet zo vaak. Dat past namelijk echt niet in mijn planning!
x Imre
Lieve Imre,
Wat een mooie reis hebben jullie weer gemaakt deze zomer. Mis jij de vakantie ook zo? Ik bedoel, ik ben best graag aan het werk hoor, maar soms weet ik niet meer waar privé ik de tijd vandaan moet halen voor van alles. Tijd om samen dingen te doen. Met de kinderen en T. of met hem alleen. Met familie of vrienden. Of gewoon solo. Tijd voor mijzelf, al is het maar voor kleine dingen. Haren wassen of jou schrijven bijvoorbeeld.
Een gezin, huishouden en anderhalve baan gecombineerd met een partner die onregelmatige diensten en om het weekend werkt, maakt het plannen van samen of solo dingen doen best complex. Aangezien ik professioneel planmatig sterk ben, lijkt het nu privé ook tijd te worden voor een meer planmatige aanpak: gezinstimemanagement.
Blijkbaar ben ik niet de enige met dit probleem, want een zoektocht via Google naar ‘time management gezin’ levert meer dan zeventigduizend hits op. De meesten lijken te gaan over timemanagement voor drukke moeders. Uhm, waar zijn de vaders in dit plaatje? T. en ik werken allebei om de kost te verdienen. Toen N. zich aankondigde hebben we toch wel snel besloten dat 32 uur buitenshuis werken per persoon de max is. In theorie zijn we dus allebei even druk.
De onregelmatigheid in zijn diensten, maakt het wel lastig. Zeker in de weekenden. Want in de weekenden dat je samen bent:
- wil je met het hele gezin wat leuks ondernemen;
- wil je ook wel eens als partners samen wat doen;
- geeft ook de kans om solo wat te ondernemen, omdat de ander dan bij de kinderen is.
Simpel lijkt het zo op papier, want ons weekend heeft twee dagen, dan kan je dus best twee van de drie dingen zeker doen. Maar toch… Er is ook nog een huishouden: strijken, stofzuigen, boodschappen, beestjes van een schoon verblijf voorzien; het gaat niet vanzelf. En daarnaast zijn we gewoon moe.
Twee jonge kinderen vragen behoorlijk wat energie. En dan zijn er ook mijn wens tot het laten bloeien van een eenmanszaak en het oefenen in fotografie, T.’s groene vingers en onze gezamenlijk doel: een verantwoorde manier van leven (duurzaam, minder afval, verantwoord en gezond eten) dat behoorlijk wat aandacht vraagt. Ooh, en er is nog een hondje dat uitgelaten en verzorgd moet worden en willen we ook best graag een bijdrage leveren aan het verbeteren van de wereld. ;)
Het lijkt nu wel echt tijd te worden voor meer structuur en als ik dat op mijn werk kan, waarom dan niet thuis? Een gezamenlijke digitale agenda is gerealiseerd. Zelfs onze administratie houden we in een gedeelde spreadsheet in Google drive bij. Huishoudelijke taken moeten we misschien beter verdelen en vast momenten voor prikken (hoewel dat met T.’s diensten wel weer lastiger is), waardoor we meer overzicht en dus rust in het hoofd creëren. Zo zijn er vast meer dingen die we kunnen ondernemen.
Mijn Google zoektocht leverde heel veel (gelijksoortige) tips op rondom timemanagement in een gezin. Ik heb ze gelezen en ben nu eigenlijk heel nieuwsgierig naar de ervaringen van anderen. Inspireer ons eens door jouw beleving in een reactie achter te laten.
En Im, laten wij gauw tijd maken voor elkaar om ons 16(!!) jarig jubileum te vieren!
Liefs, Annika
P.S. De foto’s heb ik gevonden op Gratisography. Leuke site om eens rond te kijken met een tot de verbeelding sprekend donatieconcept!
Lieve Annika,
Ik ben blij dat jullie het zo fijn hebben gehad in Zweden! Prachtig land hè! En er is nog zo veel meer te zien dan het gebied waar jullie zijn geweest! Het was ook voor ons weer een bijzondere en heerlijke vakantie. Die bosbrand bij Sala was wel heftig, inderdaad! Vooral omdat wij een dag voordat de brand uitbrak nog in dat gebied hebben gekampeerd! Vanuit Sala zijn we doorgereden naar Snibbens camping in Ramvik in de Hoge Kusten. Daar hadden we de eerste nacht een huisje omdat alle tentplekken vol waren. Daarna hadden we een plekje pal aan het water. Fantastisch!
We hebben de omgeving verkend, rotstekeningen bekeken (waarbij we per ongeluk op een hippiefestival terecht kwamen..!), een whisky distilleerderij bezocht (L. was heel blij!) en het gaafste gedaan van de hele vakantie: een hike van 13 kilometer door Skuleskogen National Park. Vanaf de zuidelijke ingang zijn we naar de Slåttdalsskrevan gewandeld en geklommen, een kloof met kaarsrechte muren. Het is 3,1km vanaf het startpunt met een hoogteverschil van 200 meter. Voor ons Hollanders natuurlijk al best een klim. Maar zó de moeite waard! Eerst door het bos, dan over rotsvelden – veel rotsvelden – en bergweitjes. En steeds omhoog. Bij de kloof kan je nog iets verder door naar een uitkijkpunt, waar je echt een waanzinnig uitzicht hebt over de Hoge Kusten en de Botnische Golf.
Na een pauze zijn we aan de andere kant van de kloof naar beneden geklommen en hebben we nog 10km over rotsplateaus en door het bos gelopen. Toen we eindelijk bij de zee waren hebben we daar nog een tijd op een strategisch neergelegde (of aangespoelde?) boomstam op een strandje met onze voeten in het water gezeten. Even afkoelen na 9km klauteren. Daar waren we erg aan toe! Gelukkig ging het laatste stuk door het bos eigenlijk heel snel.
Ik was bang dat ik het met mijn brakke knie niet vol zou houden, maar behalve dat ie wat wiebelig was heb ik er geen last van gehad! Ook de volgende dag niet. Wat een overwinning!
De dag erop hebben we de tent weer ingepakt en zijn we naar Leksand afgezakt, waar we vorig jaar ook vijf dagen hebben gestaan. Daar hadden we een probleempje met vliegende mieren, die hadden besloten om met z’n allen op onze tent te gaan paren. Het dak was zwart! Gelukkig steken ze niet en vonden ze ons mensen niet interessant, maar het was wel een gedoe om je spullen in je tent te krijgen en de mieren buiten te houden. De campingeigenaar had zoiets ook nog nooit gezien. Gelukkig waren ze na een uurtje of twee weer weg en konden we ongestoord buiten zitten.
We zijn twee nachten in Leksand gebleven. Op de dag ertussen hebben we een waterval bekeken, gewinkeld in Mora en de toerist uitgehangen bij de Dalapaardjesfabriken in Nusnäs. Toen we terug kwamen bij de camping hing er rook over het hele meer en zat de tent onder het as, van de bosbranden in Sala 100km verder naar het zuiden!
Omdat we vorig jaar al zoveel in de omgeving van het Siljan (aanrader!) hebben gedaan en we niet teveel in herhaling wilden vallen zijn we doorgereden naar het zuid-westen. Daar hebben we nog meer gewandeld en rotstekeningen bekeken, rondgereden en gewinkeld.
We zijn ook nog op jullie tweede camping geweest om te vragen wat een stuga daar koste, maar van die prijs schrokken we zo dat we zijn doorgereden naar Vänersborg. Daar kwamen we terecht op Ursand Resort, echt een enorme camping met heel veel voorzieningen, maar mét een soort wildkampeerplekken bij de gasthaven, in het bos een stuk van de camping af. Superleuk!
Op een van de laatste dagen zijn we naar Fjällbacka geweest aan de kust. Daar is ook een kloof, die je ziet in Ronja!, dus daar moesten we natuurlijk ook doorheen. Deze was wel een stuk kleiner en makkelijker te doen dan de Slåttdalsskrevan! Het is een supertoeristisch havendorpje, maar heel erg mooi en ontzettend gezellig. Ik wilde er niet meer weg!
Op de heenweg hadden we de nachtboot van Rostock in Duitsland naar Trelleborg, net onder Malmö. Dat is goed bevallen, maar op weg terug naar huis hebben we voor onze gebruikelijke route via de twee boten gekozen (Helsingborg – Helsingør en Rødby – Puttgarden). Helaas bij Kopenhagen een tijd in de file gestaan, waardoor we vol in de spits bij Hamburg zouden zijn. Om weer in de file staan te voorkomen zijn we bij Lubeck ergens in een dorpje gaan eten bij een prima restaurant. Fijne afsluiter van onze vakantie!
En nu weer aan het werk. Dat is wel weer even omschakelen! We hebben genoten van de rust, de ruimte, de mooie routes die we hebben gereden en alle bijzondere plekken die we hebben gezien. Stiekem maken we al plannen voor volgend jaar, maar wat het gaat worden weten we nog niet. Geen Zweden. Denk ik. En jullie?
x Imre
Lieve Im,
Ik hoop dat jullie net zo’n heerlijke vakantie hebben gehad als wij! Jammer dat we elkaar misgelopen hebben. De laatste locatie die ik van jullie heb gezien is aan de zelfde kant van het Vänern meer als wij waren. Iets (in Zweedse begrippen) noordelijker alleen. Ben wel heel erg erg blij dat jullie op tijd weg waren bij Sala en de enorme bosbrand!….
Wij zaten er in ieder geval een flink eind vandaan. De heenreis verliep prima. We zijn vroeg weggegaan en hebben met de meiden onderweg in de auto ontbeten, zodat het huis enigszins aan kant zou blijven (geniale tip van onze gastouder!). De meisjes vonden de boot fantastisch en ondanks dat M. om half vijf al wakker was, stonden we om 9:30 uur met twee redelijk fitte kinderen weer op de wal. Vanaf daar was het nog even ruim een uur rijden naar de eerste camping (die we met de overtocht erbij gewonnen hadden via Visit Sweden!) in Ellös op Orust. Wat een prachtige rit langs en over baaien.
De camping was op zich niet iets wat we zelf uit gezocht zouden hebben, maar we stonden er prima en het heeft een prachtig strandje. Stocken Camping is heel recht toe recht aan en hutje-mutje ingedeeld. Ik heb begrepen dat veel kustcampings zo zijn. De plek recht tegenover de speeltuin was wel handig! Zo kon N. lekker haar gang gaan, zonder dat wij constant mee hoefden. Leuk detail was dat degene die ons incheckte een Nederlands meisje was, dat drie jaar geleden met haar ouders naar Zweden is geëmigreerd.
Vanaf Orust hebben we veel uitstapjes gemaakt, veel rond gereden ook. We hebben gepicknickt op verborgen plekjes, naar een markt geweest in Stenungsund (en een parkeerbon gescoord…), naar de Hunneberg (met trollenbos!) geweest, naar Marstrand en naar Nordens Ark. Dat is een dierentuin op een berg met veel schaduw, want het was HEET de eerste week. Mooie plek, maar het duurde voor N. te lang, omdat het veel klimmen was op de berg (logisch natuurlijk). Helaas hebben we de wolven niet gezien. Ze hadden zich verstopt in het bos. Åbyfjorden, waar de dierentuin aan ligt, vonden echt een van de mooiste plekken die we hebben gezien. Zijn jullie daar nog geweest?
De tweede week zijn we verkast naar een kleine camping aan het Vänern meer. Wat een geniale plek, zeker met kleine kinderen. Alles was er aftands en versleten. In de TL-armaturen zaten steeds maar één TL-buis in plaats van twee en de eigenaar (en zonen) leken een kruising tussen de vader van Emiel van de Hazelhoeve en Die Ludolfs (inclusief puinhoop). Het meer was lang ondiep, dus de meiden konden er heerlijk spelen. Helaas is de tent er wel zo erg gescheurd, dat we hem niet meer meegenomen hebben naar huis.
Vanuit Brålanda zijn we nog naar de Moose Ranch in Ed geweest. N. was in een dappere bui en heeft de elanden gevoerd en geaaid. M. heeft haar wortel dapper verdedigd tegen over een hongerige moose. Aan het meertje vlak naast de ranch hebben we heerlijk gepicknickt. N. en M. hadden overigens al vlug door dat overal frambozenstruikjes staan met rijpe vruchten (die serieus smaken als oudhollandse frambozen snoepjes). En als klapper op de vuurpijl hebben we de Sörknatten beklommen! N. Heeft het grootste deel zelf gelopen en M. de eerste 500 meter meter. Op blote voeten. Voor de rest heb ik haar getild op in de Manduca op mijn rug. Hier en daar leverde dat best een uitdaging. Volgend jaar zijn de meiden weer wat groter en kunnen we wat meer van dat soort wandelingen doen.
Ik heb wel wat ‘alleen-tijd’ voor T. en mij gemist. Zou onwijs graag een kanotocht hebben gemaakt. Zag op Youtube een verslag van de Edaglasbrukroute, iets wat ik echt heel graag samen met T. zou willen doen. Iets met wat in een goed vat zit… Vooralsnog beginnen we met oefenen in Nederland.
En toen was het alweer tijd om terug te gaan. Wat een heerlijk vakantie. De terugreis ging helaas niet zo soepel als de heenreis, maar eenmaal thuis was stiekem ook wel heel fijn. Vooral slapen in een gewoon bed! Ondertussen zijn jullie ook weer thuis! Ik lees graag hoe jullie het hebben gehad!
Liefs, Annika
Lieve Annika,
Toch maf dat we een paar dagen allebei in Zweden zijn! Maar dan wel weer allebei aan een andere kant van het land. Dalsland is prachtig! Daar gaan wij zeker ook nog vaker naartoe, maar dit jaar even niet. Ga vooral naar het moose-park in Ed! Daar kan je ze van dichtbij zien en aaien, en de verzorgers vertellen van alles over de dieren. Heb je inmiddels al een luchtbed geregeld? Wij hebben de afgelopen jaren op selfinflatable matjes geslapen, maar die bevallen niet zo goed. In onze zoektocht naar iets anders om op te slapen hebben we verschillende matjes getest, maar natuurlijk waren degene die we wilde hebben ook het duurst. Auw. Uiteindelijk zijn we voor een luchtbed gegaan van Outwell. Voornamelijk omdat het wat dikker is dan de matjes die we nu hebben en dat met mijn rugklachten wel fijn is. We nemen de matjes wel mee, voor het geval dat.
Wat op mijn paklijst echt niet kan ontbreken zijn boeken. Echte boeken, geen digitale. Dikke boeken om uren in te verdwalen. Heerlijk! Op dit moment bestaat de vakantiestapel uit:
The Hundred-Year-Old Man ligt al bijna een jaar op mijn nachtkastje, maar ik kom er niet aan toe om er in te beginnen. Deze vakantie staat ie boven aan het lijstje! Winter’s Tale heeft afgelopen winter in de bioscoop gedraaid. Ik heb de film niet gezien, maar het verhaal sprak me aan en het boek was lekker dik en niet zo duur. Winterzusters zag ik ergens voor een paar euro en kon ik niet laten liggen. Drie heel verschillende boeken, lekker! Voor de momenten dat we wat luchtige kost willen gaan er nog wat tijdschriften mee en wellicht nog wat *ahum* slappe romannetjes uit de supermarkt. Binnen een uurtje gelezen, je hoeft er niet bij na te denken en heerlijk slecht! Perfect hersenloos vermaak!
Over boeken gesproken, heb je meegekregen dat Outlander van Diana Gabaldon een tv-serie wordt? De première in Amerika is op 9 augustus en ik ben echt heel benieuwd! Diana is erg betrokken bij het verfilmen en de serie schijnt erg trouw aan het boek te blijven. De Jamie die ze hebben gecast vind ik ook wel prettig om naar te kijken!
Hopelijk kan de serie L. overtuigen om volgend jaar toch echt naar Schotland op vakantie te gaan. Zweden is prachtig, maar Schotland lijkt me ook ontzettend mooi. Zelfs in de regen.
Succes met de laatste loodjes op het werk en het inpakken!
x Imre
Lieve Imre
Bedankt voor je tips! Altijd gedacht dat die Facebook win acties hartstikke fake waren, maar we hebben gewoon, via Visit Sweden een week kamperen op Stocken Camping, inclusief overtocht en twee vouchers voor het boeken van activiteiten. Al het plannen en regelen kost nog best wat tijd, maar we hebben er zo’n zin in!
- Tent √
- Bootovertocht Kiel – Göteborg √
- Kampeerspul op zolder uitgezocht √
- Grotere aanhangwagen geregeld √
We hebben ook over de tweede locatie besloten. We gaan richting Dalsland waar een flink deel van Ronja opgenomen is. We zijn daar dan toch vlakbij. Een een scene uit de film, omdat het kan:
Op de berg Sörknatten schijn je nog restanten van het kasteel, dat ze voor de film gebouwd hebben te kunnen vinden. Nog geen camping geregeld, maar dat zal wel los lopen.
Nu nog wachten op de bevestiging van Stocken Camping en een tweepersoons luchtbed dat niet lek is regelen. Best knap twee enorme luchtbedden op zolder, die allebei vanmorgen leeg gelopen waren. Gelukkig komen we daar nu achter. En verzinnen wat we allemaal mee moeten nemen. Zeker voor de meiden. N. is onwijs enthousiast over de vakantie. Alsof ze er al eens is geweest. Lol.
Ooh, en nog een testrondje tent opzetten. We hadden al een poging gewaagd, maar gestaakt door regen. En alle avonden die T. nu vrij is regent het. Beetje lastig. Vanavond wordt ook niks als ik Weeronline mag geloven. Moet zeggen dat ik daar wel een beetje zenuwachtig van word. Laatste moment werk in vakantievoorbereiding, niet mijn ding.
Vakantieoppas voor de beesten is ook zoiets. Hopelijk kan Ki bij een collega logeren. Voor de beesten thuis zorgt onze buurman altijd. Onze beestenstapel is trouwens uitgebreid met een kipje. Weer een zijdehoender kriel, maar dan grijs/zilver.
We zitten nu op een hond, twee katten, twee konijnen en drie kippen (en een kikker). Vol dus!
Wij gaan thuis trouwens steeds meer over op eco-voer. Ook voor onszelf. Nu hebben we de luxe dat we bij Tuingoed Bonater heel voordelig appels, groenten, eieren en aardappels kunnen kopen. En ik ben heel benieuwd naar de bio vleespakketten van De Appelhoek. In een korte google speurtocht vond ik niet heel veel info over eco in Zweden. Alle tips daarover zijn welkom!
Wel jammer dat we allebei echt de andere kant op gaan in Zweden. Misschien komen we op de heenreis naar Kiel wel even langs bij jullie thuis voor koffie. ;)
Liefs, Annika
Lieve Annika,
Nee, beter dan Pearl Jam wordt het voor mij ook echt niet. Van alle bands die ik live heb gezien – en je weet dat dat er een boel zijn – is Pearl Jam veruit de beste. Ik heb echt genoten! Ik ben blij dat de mannen het ook leuk vonden. Nu snappen ze tenminste waar we het over hebben! De fikse verkoudheid die ik aan de concerten heb overgehouden is wel een beetje jammer, maar ik heb het er graag voor over! De volgende keer gaan we wat mij betreft weer naar beide concerten! Als ze twee keer in ons land spelen dan.
Wat leuk dat jullie een vakantie naar Zweden hebben gewonnen! Gaan jullie toch eerder dan verwacht een keer die kant op. Eindelijk! Het wordt onze vijfde keer Zweden deze zomer. Dit jaar gaan we naar de Hoge Kusten, waar we in 2008 ook al twee dagen waren. Prachtig gebied dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Toen wilde ik er het liefst meteen een huis kopen en niet meer terug naar Nederland. Inmiddels hebben we wat meer van Zweden gezien, ik ben benieuwd of we de Hoge Kusten deze keer weer zo mooi vinden.
Het gebied waar jullie naartoe gaan is ook erg leuk! Eén van de dingen die je echt móet doen in Zweden is een älgpark bezoeken! Elanden zijn echt zó tof! Er zit er eentje in jullie omgeving! http://annerod.se/en/ Ik ken dit park zelf niet, ik heb alleen het bord gezien vanaf de snelweg. Vaak kan je er ook (vreselijk lelijke) eland-souvenirs kopen. En lunchen! Dat doen ze in Zweden warm en ik kan je verzekeren dat elanden niet alleen leuk zijn om te zien, ze smaken ook heel erg lekker!
Ha, weer een goede reden om mijn favoriete elandfoto weer eens te plaatsen! Gemaakt in 2012 in een älgpark in Dalsland.
Sowieso zijn de dierentuinen in Zweden leuk. Ruim opgezet en lekker educatief met vaak een groot aantal inheemse diersoorten. Borås is met de meisjes misschien net even te ver rijden, maar daar zit wel een leuke dierentuin, mocht je in de buurt zijn. Je kan in Zweden trouwens overal worstjes grillen. Het is heel normaal om dat midden in de dierentuin te doen, bijvoorbeeld. Neem je eigen worstjes mee, de dierentuin regelt een grillplaats.
Leeuw in Borås – 2012
Over UNESCO gesproken, in Tanum kan je rotstekeningen uit de Bronstijd bekijken. Dat is niet zo ver bij jullie vakantiepark vandaan. Het staat op de Werelderfgoedlijst en is gratis toegankelijk. Er is ook een museum bij met een uitgebreide winkel waar je onder andere boeken en sierraden kan kopen. Om de tekeningen te bekijken moeten de meisjes wel een beetje klauteren, hoe kindvriendelijk het is durf ik niet in te schatten.
Een van de rotstekeningen in Tanum. Ondanks de regenachtige dag was het echt de moeite waard!
Verder natuurlijk lekker de natuur in! En dat heb je in Zweden volop! Overal groeien blauwe bessen en frambozen en langs de weg kan je vaak aardbeien en kersen kopen. Mjam! In Zweden maken ze echt heel erg lekker gebak. Dus vergeet je dieet en ga proeven! De leukste koffiehuisjes vind je door gewoon rond te rijden en de kleine bordjes met ‘kaffe’ te volgen. Oh, en bordjes met ‘loppis’ brengen je naar schuren met meuk. Ook leuk! Van de Zweedse supermarkten word ik ook blij. Volop keus aan heerlijke yoghurt (vanille met rabarber!), vruchtensap (bijvoorbeeld met vlierbloesem) en heerlijke chocola. Het brood in Zweden is wel heel anders dan bij ons, er zijn veel meer soorten.
Nu ik er zo over schrijf heb ik echt ontzettend veel zin om op vakantie te gaan! Helaas duurt dat nog wel even. Maar voorpret is ook leuk!
x Imre
PS: Lezers! Hebben jullie Zweden-tips? Laat vooral een berichtje achter!
